|
رسول مرادی پسرک کاغذی برداشت و بر رویش نوشت: برای تمیز کردن خانه 5 دلار برای پاک کردن شیشه ها 3 دلار برای رفتن به خرید 4 دلار برای شستن لباس 2 دلار و کاغذ را به مادرش داد. مادر آن کاغذ را خواند، در ادامه چنین نوشت: برای 9 ماه حمل کردنت هیچ برای تمیز کردن بینیت هیچ برای بزرگ کردنت هیچ برای غم و غصه هایی که برایت خورده ام هیچ برای خرج تحصیلت هیچ و کاغذ را دوباره به پسرک داد، پسرک بعد از خواندن در پشت کاغذ نوشت دوستت دارم مادر، باز کاغذ را به مادرش داد مادرش در ادامه نوشت پرداخت شد تقدیم به مقام مادر قبل از هر چیز روز ملی خلیج همیشه فارس رو تبریک میگم، بعد هم از تمامی ملت عزیز ایران عاجزانه خواهش میکنم کمی درک رو در خودمون زیادتر کنیم امروز تو سالن سینما مردم اصلان مراعات هم رو نمیکردند،یکی بلند با بغلدستیش صحبت میکرد یکی با موبایل صحبت میکرد،.. یه جایی از فیلم که خیلی احساسی بود که باعث شد اشک از چشمم سرازیر بشه ولی در همون حال ناگهان صدای خنده ی خانمی بلند شد تا چند ثانیه خندش ادامه داشت ،نمیدونم چی باید گفت،خواهش میکنم توی محیط های عمومی کمی بیشتر مراعات هم رو بکنیم یک عضو کوچک از اقیانوس تمدن و زیبایی و فرهنگ،ایران R.M دلیل خلق جهان هستی چیست؟ چرا خداوند این جهان را به این شکل آفرید،این همه موجودات عجیب، گیاهان خارق العاده و عجیب تر از همه ی این مخلوقات، انسان را آفرید،اگر تا تمام عمر به این موضوع فکر کنیم آیا میتوانیم پاسخش را بیابیم،شاید نیازی به این همه تامل و تفکر هم نباشد عشق، شاید عشق پاسخ تمام این پرسش ها باشد، خداوند انسان را از زن و مرد آفرید تا در وحله ی اول عاشق هم شوند و بعد هم تا آخر عمرشان عاشقانه در کنار هم به زیستن ادامه دهند زندگی کردن بدون عشق همان جان کندن است دم به دم جان کندن ای دل کار دشواریست نیست؟!! ناراحتم، با این که سعی کردم با گذشتن از کنارش بهش آسیب نرسونم نشد،وقتی ازش رد شدم دیدم کشتمش،چرا صبر نکردم اول اون رد بشه بعد من،شاید بخاطر این که من یک انسانم و اون یک حیوان ،این چه طرز فکر عجیبیه! ما چون انسان هستیم به نسبت یک حیوان حق بیشتری برای زندگی کردن داریم؟ همه ی ما مخلوق خالق یکتا هستیم و حق زندگی برای هر دو مساویه، ولی .. در زمان های خیلی قدیم به جای ماشین تو خونه ها اسب بود،تجمل پرستی، فخر فروشی نه این که نبود ولی خیلی کمتر از الان بود،پیشرفت، اختراعات جدید، تکنولوژی، اومدن تا ما آدما راهت تر زندگی کنیم،ولی آیا ما حالا راحت زندگی میکنیم؟ برای بدست آوردن آرامش به دامان طبیعت پناه میبریم، آرامشمون رو از طبیعت میگیریم ولی در نهایت آلودش میکنیم، ما انسان هستیم سال نو هم اومد، به نظرتون باید الان چی نوشت "تبریک" ولی من مینویسم "صد حیف که این آمدو صد افسوس که آن رفت" پارسال فروردین همه چی آروم بود همه چیز ارزون، ولی همه از گرانی از ، از وضعیت موجود آن موقع مینالیدند راست گفتند که انسان تا سختی نکشه قدر آفیت رو نمی دونه فقط یه مشکلی این وسط وجود داره دیگه آفیتی در کار نیست. حالم غریبه،یه طور عجیب که خودمم نمیدونم چه شکلی ،نمیدونم کجای دونیا ایستادم ،باید به کدوم سمت برم ،باید به چی فکر کنم ،راستی فکر کردن چطوریه ، به چی نگاه کنم راستی نگاه کردن چه طوریه ، دلم میخواد برم بالای یه کوه بلند دستامو بگیرم بالا دآآآد بزنم ...... ، آه که حتی نمیدونم چی داد بزنم رامبد کیف مدرسه را با عجله گوشه ای پرتاب کرد و بی درنگ به سمت قلک کوچکی که روی تاقچه بود ، رفت . همه خستگی روزش را بر سر قلک بیچاره خالی کرد . پولهای خرد را که هنوز با تکه های قلک قاطی بود در جیبش ریخت و با سرعت از خانه خارج شد . مغازه دار میگه : به به . مبارک باشه . چه جوری باشه ؟ چرم یا معمولی ، مشکی یا قهوه ای ، ... پولها رو شمردم و گذاشتم جیبم ...
خودم رو برای رفتن تو صف و کلی معطلی آماده کردم و حرکت کردم. با خودم گفتم : نامردیه به گیله مرد نگم ... بهتره بهش بگم تا با هم بریم ، اینجوری یه هم صحبت خوب هم واسم فراهم میشه. به سمت خونه ی گیله مرد راه افتادم زنگ زدم ... از تو حیاط صدایی گفت : بفرمایید داخل ، در بازه ... خودش بود ... یا الله گفتم و رفتم داخل. زیر درختی نشسته بود و کتاب میخوند ... گفتم : مرد حسابی الان چه وقت کتاب خوندنه ... پاشو لباس بپوش بریم صف خرید مرغ رایانه ای ! درحالی که خنده اش گرفته بود گفت : علیکم سلام رفیق ... چه خبرا ؟ گفتم : ببخشید .... سلام ... گفت: سلام ... حالا فرصت داری یه داستان کوتاه جالب برات تعریف کنم ؟ گفتم : الان ؟ در حالی که هم مشتاق مرغ بودم هم مشتاق داستان موافقت کردم . گفت : دوستی برام تعریف میکرد که برای یک سفر کاری به خارج رفته بود. دوست ایرانی اش که در اون کشور ساکن بود با اصرار از اون میخواد که چند روزی مهمونش باشه و در پی اصرار زیاد اون هم میپذیره . گفتم : ایول به این رفیق فابریکها ... ولی کجای این داستان جالب بود ؟ گیله مرد گفت کمی صبر کن و ادامه داد : دوستم تعریف میکرد ، یک روز که تو خونه اش با بچه هاش مشغول بازی بودم یهو دیدم همسر خارجی اش تمام مرغ توی یخچالش رو در آورد و از پنجره انداخت تو خیابون ؟! یعنی نزدیک بود از تعجب شاخ در بیارم ... اینها که حتی یک ته سیگار هم تو خیابون نمینداختن این چه کاری بود ؟ اونم یک مرغ سالم ؟ شوهر خانم بعد از دقایقی وارد هال شد . به سمتش رفتم و ماجرا رو گفتم . لبخندی زد و گفت : داشت تلویزیون نگاه میکرد ؟ با تعجب گفتم : بله ... دوست مقیم خارج بهم گفت : برو به سمت پنجره و بیرون رو نگاه کن ! از پنجره که خیابون رو نگاه کردم دهنم از تعجب باز موند ! تمام خونه ها مرغهای یخچالشون رو انداخته بودند تو خیابون ! غرق تماشای خیابون بودم که دیدم دقایقی با خانومش صحبت کرد و اومد پیشم . گفت : کارشناس اقتصادی در تلویزیون اعلام کرد بعلت افزایش قیمت مواد اولیه امروز قیمت مرغ 10 درصد افزایش پیدا کرده ... . حالا و در اعتراض به گرونی مردم خرید مرغ و استفاده از اون رو تحریم کردند.
و جالب بود چون همون روز در اخبار شبانگاهی اعلام کردند که قیمتها به حالت قبل برگشته ! "
گیله مرد گفت : حالا ما اگر در اون کشور بودیم باید چکار میکردیم ؟ گفتم : خب معلومه ! بدو میرفتیم تا قیمتها بالاتر نرفته به اندازه یکسال مرغ بخریم ! گفت : یعنی کاری که الان قراره من و تو بریم انجام بدیم ؟ از خجالت چیزی نگفتم . گیله مرد گفت : درخیلی از مواقع قیمت یک کالا رو میزان عرضه ومیزان تقاضا معین میکنه. اگر فروشنده عرضه ی کالاش رو محدود کنه قیمت بالا میره و اگر خریدار مقدار خریدش رو محدود کنه یا نخره قیمت به حالت قبل برمیگرده . گیله مرد در ادامه گفت : حالا کمی صبر کن و رفت به داخل خونه و با یک پلاستیک برگشت. گفت : فعلن به مرغ احتیاجی نداریم ، قرضی برش دار گفتم : ولی ما تو یخچالمون مرغ هست نیاز نداریم ! با تعجب گفت : مرغ به اندازه کافی دارید و میخوای باز هم مرغ بخری ؟ با شرمندگی خداحافظی کردم و برگشتم خونه ...
مصاحبه یکی از مسئولین در تلویزیون : ما قبلن 40 تن مرغ وارد بازار میکردیم و بازار تعادل داشت ، الان روزانه 120 تن مرغ داریم وارد بازار میکنیم و باز هم کم میاد ! احتکار به هر مقدار و توسط هر کس خوبه یا بد ؟ راستی از یخچال شما چه خبر ؟
منبع یکـ گیله مرد
بعضی اوقات آدم اونقدر از زندگیش راضیه که فکر میکنه خیلی خوشبخته،برعکس بعضی اوقات هم اونقدر از زندگیش ناراحته که ... ،چرا ما آدما اینطوری هستیم،من خودم هم اینطور هستم،شاید بخاطر اینه که یادمون میره زندگیمون تو این دنیا موقتیه ،بعضی وقتها حرس مال دنیا، حرس بالا بردن مدرک تحصیلی یا حرس خرید هر چیزی که به فکرت برسه اونم از بهترینو گرون ترینش و حرس هرچیز دیگه ای آدمو ول نمیکنه، البته پیشرفت بد نیست همه دوس داریم پیشرفت کنیم،چه خوبه که با فکر و تدبیر پله های موفقیتو طی کنیم اینطوری صعودمون در برابر سقوط بیمه میشه و تو زندگی کمتر با شکست روبرو میشیم،با درنظر گرفتن همه ی اینها بعد دو روز ما باز هم همون آدم سابقیم به راستی ما آدما چرا اینطوریم؟... ای کاش دنیای کودکی اینقدر سریع تموم نمیشد،یادتون میاد اون دوره از زندگی که میرفتیم دبستان چقدر شیرین بود، درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ 
نويسندگان پیوندهای روزانه پيوندها
|
|||
 |
