تشکر از این شعر سهراب

چه کسی میداند؟؟؟
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
چه کسی می داند
که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟
پیله ات را بگشا،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی!
از صداي گذر آب چنان فهمیدم: تندتر از آب روان، عمر گران میگذرد.
زندگی را نفسی،ارزش غم خوردن نيست!
آرزویم این است آنقدر سير بخندي كه ندانی غم چيست....